Ελληνικός κινηματογράφος στα καλύτερά του απόψε στην ΕΡΤ2!

Ένας κατά λάθος επικήδειος, όχι περισσότερο εκκωφαντικός από τη σιγή των ψαριών.

Σύνοψη: Ο Μάκης εργάζεται σε ένα επαρχιακό ιχθυοτροφείο.
Ένα πρωί, καθ’οδόν για τη δουλειά του, πληροφορείται πως πέθανε την προηγούμενη μέρα.
Ύστερα από μερικές αποτυχημένες απόπειρες να αποδείξει πως είναι ζωντανός, αποδέχεται την κατάστασή του με απάθεια και αποφασίζει να ξοδέψει την τελευταία μέρα του, προσπαθώντας να εξασφαλίσει την επιβίωση των δύο αγαπημένων του καναρινιών, μέχρι τη στιγμή της κηδείας του.

H Tαινία χρηματοδοτήθηκε από το πρόγραμμα Μικροφιλμ της ΕΡΤ και από το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου

Η μικρού μήκους ταινία «Η σιγή των ψαριών όταν πεθαίνουν» σε σενάριο και σκηνοθεσία του Βασίλη Κεκάτου επιλέχθηκε, παγκόσμια πρεμιέρα, να συμμετάσχει στο οfficial competition του 71oυ Φεστιβάλ του Λοκάρνο 2018 και να διαγωνισθεί για την Χρυσή Λεοπάρδαλη.

ΒΡΑΒΕΙΑ – ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ:
Aix-en-Provence International Short Film Festival 2018 (διεθνές διαγωνιστικό)
Athens International Film Festival 2018 Βραβείο καλύτερου Ανδρικού ρόλου
Βραβείο 2ης καλύτερης ταινίας
Bilbao International Festival of Documentary and Short Films 2018 (διεθνές διαγωνιστικό)
Drama Short Film Festival 2018 Βραβείο καλύτερης ταινίας Νοτιοανατολικής Ευρώπης Ειδικο βραβείο καλύτερου σεναρίου
Locarno International Film Festival 2018 (διεθνές διαγωνιστικό)
Los Angeles Greek Film Festival (LAGFF) 2019 Υποψήφιο για το Orpheus Award
Sundance Film Festival 2019 (διεθνές διαγωνιστικό)
Tangier Mediterranean Short Film Festival 2018 (διεθνές διαγωνιστικό)
Tirana International Film Festival, AL 2018 (διεθνές διαγωνιστικό)
Villeurbanne Short Film Festival 2018 Βραβείο καλύτερης ταινίας

Στο επίκεντρο της ταινίας βρίσκεται μία οικογένεια, την οποία αποτελούν οι γονείς και τα τρία ενήλικα παιδιά τους, δύο κόρες κι ένας γιος. Τα παιδιά ζουν από τη μικρή τους ηλικία ουσιαστικά αιχμάλωτα στο ακριβό απομονωμένο σπίτι της οικογένειας έπειτα από επιλογή των γονέων τους, μη έχοντας καμία επαφή με τον έξω κόσμο, καθώς γύρω από το σπίτι υπάρχει ένας ψηλός φράχτης. Τα παιδιά δεν έχουν φύγει ποτέ από το σπίτι. Διαπαιδαγωγούνται, ψυχαγωγούνται και αθλούνται, έτσι όπως οι γονείς τους πιστεύουν ότι θα έπρεπε, χωρίς κανένα εξωτερικό ερέθισμα. Διδάσκονται Γράμματα και εγκυκλοπαιδικές γνώσεις από τους γονείς τους μέσω μαγνητοφωνημένων μαθημάτων και η επιβράβευση για την πρόοδό τους είναι κάποια ευτελή δώρα. Ωστόσο, κάποιες «επικίνδυνες» για την περιέργειά τους λέξεις, τα παιδιά τις διδάσκονται με διαφορετικές σημασίες από τις πραγματικές, ώστε να μη μάθουν ποτέ την πραγματική έννοιά τους.
Έτσι, το τηλέφωνο είναι η «αλατιέρα», η θάλασσα είναι είδος «δερμάτινης πολυθρόνας», αυτοκινητόδρομος είναι ο «πολύ δυνατός αέρας» και εκδρομή είναι ένα «δομικό υλικό». Επίσης, τα αεροπλάνα τα οποία τα παιδιά βλέπουν να πετούν στον ουρανό, δεν είναι τίποτε άλλο από παιχνίδια, ενώ μαθαίνουν ακόμα ότι ο Φρανκ Σινάτρα ήταν παππούς τους.

Για να πεισθούν τα παιδιά ότι δεν πρέπει να φύγουν από το σπίτι, οι γονείς τούς λένε ότι είχαν κι άλλον έναν αδελφό, ο οποίος έφυγε από το σπίτι, με αποτέλεσμα να τον κατασπαράξει μία γάτα, η οποία κατά τον πατέρα είναι το πιο επικίνδυνο ζώο που υπάρχει. Σύμφωνα με τον πατέρα, ένα παιδί είναι έτοιμο να φύγει από το σπίτι, μόνο αν πέσει ο αριστερός ή ο δεξιός κυνόδοντάς του. Και είναι σε θέση να οδηγήσει αυτοκίνητο, μόνο αν ο κυνόδοντας ξαναφυτρώσει.
Μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον και την ουσιαστική έλλειψη κοινωνικότητας αλλά και επαρκών εξωτερικών ερεθισμάτων, τα παιδιά, αν και ενήλικα, συχνά συμπεριφέρονται σαν ανήλικα, ενώ έχουν και μικρά ξεσπάσματα βίας. Το μόνο ξένο πρόσωπο το οποίο εισέρχεται στο σπίτι, είναι μία υπάλληλος Security του εργοστασιάρχη πατέρα, η οποία πληρώνεται με σκοπό να κατευνάζει τις σεξουαλικές ορμές του γιου. Παρ’ όλα αυτά, φέρνει αναστάτωση στην οικογένεια και τελικά εκδιώκεται.

Ένα βράδυ, η μεγαλύτερη κόρη της οικογένειας, θεωρώντας ότι ήρθε η ώρα να ανακαλύψει τον κόσμο που βρίσκεται «κρυμμένος» πίσω από τον φράχτη του κήπου, σπάει μόνη της τον κυνόδοντά της στο μπάνιο του σπιτιού και κρύβεται στο πορτ μπαγκάζ του αυτοκινήτου του πατέρα, προκειμένου το επόμενο πρωί να βρεθεί στον πραγματικό κόσμο.

Κινούμενος κατά βάση στο συμβολικό επίπεδο, ο Γιώργος Λάνθιμος καυτηριάζει με σοκαριστικό τρόπο τον σύγχρονο τρόπο λειτουργίας και ρόλο της οικογένειας αλλά και ολόκληρης της κοινωνίας των συμβάσεων και των κατεστημένων.

Η ταινία απέσπασε πολλές διακρίσεις και βραβεία σε διεθνή φεστιβάλ, ενώ υπήρξε υποψήφια για το Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας στην 83η απονομή των βραβείων το 2011.

Βραβεία
Πρώτο Βραβείο στο τμήμα «Ένα Κάποιο Βλέμμα» (Un Certain Regard) και Βραβείο Νεότητας στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών του 2009
Ειδικό Βραβείο Επιτροπής και Α΄ Βραβείο γυναικείας ερμηνείας για τις Αγγελική Παπούλια και Μαίρη Τσώνη στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ του Σαράγεβο
Βραβείο καλύτερης ταινίας Επιτροπής Νέων και Βραβείο Πολίτης Κέιν καλύτερου νέου σκηνοθέτη στο Φεστιβάλ του Σίτζες (Διεθνές Φεστιβάλ του Φανταστικού Σινεμά της Καταλωνίας)
Βραβείο καλύτερης ταινίας στο Διεθνές Φεστιβάλ της Στοκχόλμης
Βραβείο καλύτερου σκηνοθέτη στο Διεθνές Φεστιβάλ του Δουβλίνου
Ειδική μνεία στο Φεστιβάλ της Τεργέστης
Βραβείο Νέων στο Φεστιβάλ του Μονπελιέ
Μέγα Βραβείο στο Φεστιβάλ του Εστορίλ (Πορτογαλία)
Βραβείο στο Φεστιβάλ Νέου Κινηματογράφου του Μόντρεαλ
Βραβείο καλύτερου σκηνοθέτη στο Διεθνές Φεστιβάλ River Run (ΗΠΑ)

Σκηνοθεσία: Γιώργος Λάνθιμος.
Σενάριο: Γιώργος Λάνθιμος, Ευθύμης Φιλίππου
Διεύθυνση φωτογραφίας: Θύμιος Μπακατάκης
Μοντάζ: Γιώργος Μαυροψαρίδης
Ήχος: Λέανδρος Ντούνης
Διεύθυνση παραγωγής: Σταύρος Χρυσογιάννης
Σκηνικά-κοστούμια: Έλλη Παπαγεωργακοπούλου
Εκτέλεση παραγωγής: Ηρακλής Μαυροειδής
Παραγωγός: Γιώργος Τσούργιαννης
Παραγωγή: Boo Productions
Συμπαραγωγή: Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, Γιώργος Λάνθιμος, Horsefly Productions
Παίζουν: Χρήστος Στέργιογλου, Μισέλ Βάλεϊ (Michelle Valley), Αγγελική Παπούλια, Χρήστος Πασσαλής, Μαίρη Τσώνη, Άννα Καλαϊτζίδου.