Ένα ταινιάκι γυρισμένο κατά τη διάρκεια της καραντίνας που αποτυπώνει μια πρωτόγνωρη για όλους μας πραγματικότητα.
Η βοή της πόλης σταμάτησε.
Ακούγονται μόνο αχνοί ήχοι που μας θυμίζουν ότι όντως είμαστε εδώ.
Πίσω από κλειστές γρίλιες, κατεβασμένα ρολά, κλειδωμένες πόρτες και κουφωμενα παράθυρα.
Όταν έπαψε να βρυχάται η πόλη, ακούσαμε την κραυγή της Γης…
Σ’αυτή την πρωτοφανή ησυχία που κυριαρχεί υπάρχει μια περίεργη δικαιοσύνη.
Είναι το χρονικό μιας πόλης.
Είναι το χρονικό όλων των πόλεων.
Είμαστε όλοι εμείς που ξαφνικά συγχρονίσαμε τις ανάσες μας.
Τώρα μετράμε αντίστροφα όλοι μαζί. Και ξεκινάμε πάλι απ’την αρχή…