Ίσως μια από τις πιο παραγνωρισμένες ιδιότητες κατά την δημιουργία μιας ταινίας, είναι αυτή του Διευθυντή Φωτογραφίας, καθώς δεν είναι λίγες οι φορές που μένοντας στην σκηνοθεσία και το σενάριο, χάνουμε πολλά από την ουσία ενός φιλμ και τον τρόπο με τον οποίο ο κινηματογραφιστής επιχειρεί να κοινωνήσει την γλώσσα και το σύμπαν του σε εμάς, μέσω της εικόνας, της σύνθεσης του κάδρου, της λειτουργικότητας του χρώματος και ούτω καθεξής.
Πρόσφατα ο βραβευμένος με τρία Όσκαρ, Διευθυντής Φωτογραφίας του Cafe Society, Vittorio Storaro (ο οποίος έχει εργαστεί, μεταξύ άλλων, για ταινίες όπως το Apocalypse Now, το The Last Emperor και το Last Tango in Paris) δήλωσε στο The Hollywood Reporter, ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει σε σχέση με το παρελθόν: «Οι άνθρωποι θέλουν να δουλεύουν γρηγορότερα ή να δείχνουν ότι μπορούν να χρησιμοποιήσουν λιγότερο φως, δεν αναζητούν όμως το σωστό φως το οποίο απαιτεί η σκηνή. Αυτό δεν είναι φωτογραφία, είναι απλά η κινηματογράφηση μιας εικόνας…Ποτέ δεν ήμουν ευχαριστημένος σε κανένα γύρισμα, όπου το μόνο που έβλεπα ήταν απλά διαθέσιμο φως».
Τα βίντεο που ακολουθούν (και που αναδεικνύουν στο έπακρο την αξία των τεχνικών, μερικών εκ των σπουδαιότερων κινηματογραφιστών στην ιστορία του σινεμά) αποτελούν παράλληλα μια ξεκάθαρη απόδειξη της χρηστικότητας και της σημαντικότητας της – καλής – φωτογραφίας σε μια ταινία, ένα από τα πιο κινηματογραφικά πόστα στον χώρο του θεάματος.