Ένα μικρό ταινιάκι από την Μεγάλη Παρασκευή στη Στερεά Ελλάδα. Είναι αφιερωμένο στον αγαπημένο συνθέτη Ζμπίγκνιεφ Πράισνερ, θεωρείται από τους κορυφαίους συνθέτες ταινιών του κινηματογράφου, και φυσικά γνωστός για το έργο του με το σκηνοθέτη Κριστόφ Κισλόφσκι.
Ο Ζμπίγκνιεφ Πράισνερ αν και δεν είχε διδαχθεί ποτέ επίσημα μαθήματα μουσικής, ο ίδιος ήταν αυτοδίδακτος, ακούγοντας και αντιγράφοντας μουσική από δίσκους. Το συνθετικό του ύφος αποτελεί μια ευδιάκριτα εναλλακτική μορφή έκφρασης του νεορομαντισμού του. Ο Πράισνερ είναι γνωστός για τη μουσική που συνέθεσε για τις ταινίες του Κριστόφ Κισλόφσκι.
Το τραγούδι του για την ενοποίηση της Ευρώπης, βασισμένο στο ελληνικό κείμενο της Α` Επιστολής προς Κορινθίους του Αποστόλου Παύλου, με τίτλο: “Ο Ύμνος της Αγάπης” αποδίδεται σε ένα χαρακτήρα μιας εκ των ταινιών της τριλογίας: “Τα τρία Χρώματα” την “Μπλε”, διαδραματίζοντας σπουδαίο πρωταγωνιστικό ρόλο στην ιστορία. Δεν πέρασε πολύς καιρός από τότε που συνάντησε το πρόσωπο-σταθμό στη ζωή του, το σκηνοθέτη Κριστόφ Κισλόφσκι και το σεναριογράφο Κριστόφ Πιέσιεβιτς, συνθέτοντας μουσική για την ταινία: «No End».
Το φιλμάκι γυρίστηκε την Μεγάλη Παρασκευή του 2019.
Ακολούθησε η συνεργασία με τον «Δεκάλογο», δραματική τηλεοπτική σειρά 10 επεισοδίων που κέρδισε βραβεία στις Κάννες, και με τη «Η Διπλή ζωή της Βερόνικα», ταινία που ‘μελετά’ τις παράξενα συνδεδεμένες ζωές δυο προσώπων, τη Βερόνικα στην Πολωνία και τη Βερονίκ στη Γαλλία. Ο Πράισνερ κάποιες φορές συνέθετε μουσική χρησιμοποιώντας το ψευδώνυμο: Van den Budenmayer, ένα φανταστικό Ολλανδό συνθέτη
Επίσης, αυτή η συνεργασία δημιούργησε την τριλογία: «Τα Τρία Χρώματα». Εκείνη την εποχή (αρχές του 1990) ο Πράισνερ ανέλαβε από τον παραγωγό Φράνσις Φορντ Κόπολα να συνθέσει μουσική για το : «The Secret Garden», οικογενειακή σειρά βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Φράνσες Χότζσον Μπάρνετ.
Η στενή φιλία και συνεργασία του Πράισνερ με τον Κισλόφσκι συνδέθηκε με ένα μεγαλεπήβολο στόχο : Να εκφράσουν την ιστορία μιας ζωής σε ένα κοντσέρτο που θα το εκτελούσαν για πρώτη φορά παγκόσμια στην Ακρόπολη. Το όνειρο αυτό δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ, γιατί πρόλαβε ο θάνατος τον σκηνοθέτη.
Όταν πέθανε ο Κισλόφσκι το 1996, ο Preisner κυκλοφόρησε το πρώτο μεγάλης κλίμακας ορχηστρικό έργο: «Ρέκβιεμ για το φίλο μου» προς τιμήν του.
Συνεργάστηκε και με άλλους σκηνοθέτες, κερδίζοντας ένα Βραβείο Σεζάρ Καλύτερης πρωτότυπης μουσικής επένδυσης το 1996 για το έργο του: “Élisa” του Jean Becker. Έχει κερδίσει μια σειρά από άλλα βραβεία, συμπεριλαμβανομένων ενός ακόμη Σεζάρ το 1994 για τα: “Τρία Χρώματα: Κόκκινο” και μια Αργυρή Άρκτο του 47ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βερολίνου για την ταινία του 1997: “The Island On Bird Street”