Βλέπουμε τις ταινίες του 44ου Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας στην online πλατφόρμα και γράφουμε για αυτές:
Ο Μανώλης Μαυρής δημιουργεί μια αλληγορική ταινία στην οποία οι άνθρωποι παίρνουν το ρόλο των μελισσών και δομούν την κοινωνία τους όπως και οι μέλισσες. Ο σκηνοθέτης επιλέγει ευφυώς να παρουσιάσει την κοινωνία αυτή στρατικοποιημένη σχολιάζοντας τη βία και την καταπίεση που μπορεί να κρύβει ακόμα και μια, φαινομενικά, ιδανική κοινωνία.
Η αφήγηση δίνει στην ταινία την αίσθηση του ντοκιμαντέρ και με αυτό τον τρόπο προσδίδει αληθοφάνεια στο σενάριο, κάτι που μας βοηθάει να αποκτήσουμε μια ιδιαίτερη οικειότητα με τον κόσμο που μας περιγράφει.
Η φωτογραφία του Manu Tilinski αποτυπώνει εξαιρετικά τόσο τους εξωτερικούς όσο και τους εσωτερικούς χώρους ενώ ταυτόχρονα με τα πλάνα του, ειδικά στις λεπτομέρειες, καταφέρνει να μας δημιουργήσει την “άβολη” αίσθηση ότι ίσως κάτι δεν είναι τόσο ιδανικό όσο περιγράφεται. Εκπληκτικά, επίσης, και πλήρως υποστηρικτικά στο σενάριο, η σκηνογραφία και τα κοστούμια αλλά και το μακιγιάζ και οι κομμώσεις.
Η ταινία “Brutalia, Εργάσιμες Μέρες” κέρδισε το βραβείο του Canal+ για Καλύτερη Μικρού Μήκους Ταινία στην Εβδομάδα Κριτικής του 74ου Φεστιβάλ Καννών.
Σύνοψη:
Πανομοιότυπα κορίτσια ντυμένα με στρατιωτικά ρούχα εργάζονται κοπιωδώς. Μια μητριαρχική οικογένεια. Μια ολιγαρχική κοινωνία. Τι θα γινόταν αν αντικαθιστούσαμε τις μέλισσες με ανθρώπους; Η Άννα, μια εργάτρια μέλισσα που ακόμα βρίσκεται στο στάδιο της εκπαίδευσης, παρακολουθεί το σύμπαν της κυψέλης μέσα στο οποίο ζει. Προσπαθεί να κατανοήσει τους κανόνες μιας κοινωνίας σκληρής και ανταγωνιστικής, να ενταχθεί στο σύνολο και να υπηρετήσει το “κοινό καλό”. Αδυνατώντας, ωστόσο, να συναινέσει στη βιαιότητα που την περιβάλλει, καταδικάζεται στην απόλυτη μοναξιά και οδηγείται σε μία ριζική απόφαση