Η Ταινιοθήκη της Ελλάδος φιλοξενεί την εικαστικό και σκηνοθέτη Μαρία Λάλου και μας προσκαλεί στην πρεμιέρα της ταινίας της The Dialogue με παράλληλη παρουσίαση του βιβλίου της the camera από τις εκδόσεις DOLCE, παρουσία της ιδίας.

Η εκδήλωση στις 17 Δεκεμβρίου θα παρουσιάσει διαφορετικές τυπολογίες συζήτησης της σχέσης μεταξύ του θεατή και της καταγραφής της κάμερας και της σπουδαιότητα της σχέσης αυτής. Περνώντας από την στεγνή καταγραφή της κίνησης της κάμερας και των λέξεων που καταγράφονται στο βιβλίο, στον κινηματογραφημένο διάλογο για την παραγωγή της εικόνας στην διαδικτυακή πραγματικότητα, η εκδήλωση θα καταλήξει σε μια συζήτηση ανάμεσα στην Μαρία Λάλου και την Δάφνη Δραγώνα σχετικά με τα ατέρμονα όρια της εικόνας του σήμερα.

Όπως αναφέρει η Rachael Rakes στην εισαγωγή του βιβλίου: «Το φιλμ The Dialogue και το βιβλίο the camera αποτελούν μέρος ενός συνόλου έργων της Λάλου μέσα από τα οποία διερευνά τις οπτικές τεχνολογίες. Προκειμένου να διατηρηθεί μια προληπτική στάση στη σχέση μεταξύ ανθρώπων-εικόνων, φωτογραφικών μηχανών-ανθρώπων και εικόνων-εικόνων η σκηνοθέτης ελαχιστοποιεί την προβολή του δικού της σκηνοθετικού ή συγγραφικού τρόπου στο The Dialogue δίνοντας την ιδέα της σκηνοθεσίας ή της αντίληψης της μηχανής, ενώ στην συνέχεια με την αποκάλυψη του μηχανισμού στο the camera, τα έργα αυτά προτείνουν ότι οι σχέσεις των συσκευών συμβαίνουν ήδη και προ-νοούν αυτές που έρχονται»

Η εκδήλωση στις 17 Δεκεμβρίου θα ανοίξει με την παρουσίαση του βιβλίου the camera και μία σύντομη εισαγωγή από τον Φάνη Δαλέζιο των εκδόσεων DOLCE. Στη συνέχεια οι θεατές θα παρακολουθήσουν σε πρώτη προβολή το φιλμ The Dialogue ακολουθούμενο από την συζήτηση μεταξύ της επιμελήτριας και συγγραφέα Δάφνης Δραγώνα και της εικαστικού και σκηνοθέτη Μαρίας Λάλου. Το φιλμ και το βιβλίο είναι στα Αγγλικά.

Πως μπορεί να είναι μία εικόνα απεριόριστη? Πως μπορεί να κινηματογραφηθεί, ένας ζωντανός κατα τον Γοργία του Πλάτωνα, διάλογος σε μία και μόνο λήψη; Στην ταινία The Dialogue της Μαρίας Λάλου παρακολουθούμε έναν διάλογο που δεν είναι προκαθορισμένος. Εξελισσεται αυθόρμητα, ενώ η κινηματογραφική κάμερα κινείται αδιάκοπα παράλληλα στο σκηνογραφημένο τραπέζι. Η σκηνοθέτης βρίσκει τον ρόλο της μέσα στο πλάνο, ως κάποια ‘’απόμακρη ρομποτική ύπαρξη’’. Η Λάλου διερωτάται και διευθύνει τον διάλογο, θέτοντας η ίδια το αρχικό ερώτημα στο τραπέζι και συντονίζοντας τις σκέψεις των τεσσάρων καλεσμένων μελετητών.

Μέσα από σχηματικά διαγράμματα και κείμενα, το βιβλίο the camera της Μαρίας Λάλου παραθέτει τη χρονική ακολουθία της υποκειμενικής συνάντησης-συζήτησης, διάρκειας 90΄, που παρακολουθούμε ως ‘θεατές-αναγνώστες’ στην ταινία της Λάλου The Dialogue, η οποία καταγράφηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2018 στο στούντιο ISCP- International Studio & Curatorial Program. Με εισαγωγή από την Rachael Rakes, το βιβλίο the camera εκδόθηκε και κυκλοφορεί σε 500 αντίτυπα από τις DOLCE.

Βιογραφικά:
Η Μαρία Λάλου έιναι εικαστικός καλλιτέχνης και σκηνοθέτης, μοιραζοντας το χρόνο της μεταξύ του Άμστερνταμ και της Αθήνας. Ερευνά το θέμα της “θέασης” ενσωματώνοντας συσκευές κινηματογράφησης και παρακολούθησης ως ένα μέρος των εργαλείων της, με κεντρικές αναφορές στο “πολιτικό ρόλο του θεατή”. Το έργο της δηλώνεται μεσω εγκαταστάσεων μεγάλης κλίμακας, ταινίες, περφόρμανς και εκδόσεις. Τα έργα της παρουσίαζονται διεθνώς μεταξύ άλλων στο Printed Matter -Νέας Υορκη, Arti et Amicitiae-Αμστερνταμ, Onomatopee, ‘Αιντχοβεν, μεταξύ άλλων. Έχει η ίδια παρουσιάσει το έργο της στην Αρχιτεκτονική του Πανεπιστημίου του Princeton; Αρχιτεκτονική του ETH Ζυρίχης, Aalto University του Έλσινκι, Rijksacademie Studios του Άμστερνταμ, Cittadellarte-Fondazione Pistoletto, Μπίελλα της  Ιταλίας. Άρθρα της έχουν εκδοθεί στο περιοδικό activate του πανεπιστήμιου Roehampton στο Λονδίνο London, καθώς και στο Leonardo, MIT Press Journals.

Η Δάφνη Δραγώνα είναι ανεξάρτητη επιμελήτρια και συγγραφέας που ζει στο Βερολίνο. Στη δουλειά της, ασχολείται με καλλιτεχνικές πρακτικές και μεθοδολογίες που αμφισβητούν τις σύγχρονες μορφές εξουσίας. Έχει ασχοληθεί με ζητήματα όπως: οι προκλήσεις της καλλιτεχνικής μεταστροφής, η εργαλειοποίηση του παιχνιδιού, η προβληματική της φροντίδας και της ενσυναίσθησης, και πιο πρόσφατα οι τεχνολογίες ‘συγγένειας’ στην περίοδο της κλιματικής κρίσης. Άρθρα της έχουν δημοσιευτεί σε διάφορα βιβλία, περιοδικά, ακαδημαϊκές επιθεωρήσεις και καταλόγους εκθέσεων από τους εκδοτικούς οίκους Springer, Sternberg Press, and Leonardo Electronic Almana κ.α.. Εκθέσεις της εχουν
φιλοξενηθεί στους χώρους των πολιτιστικών ιδρυμάτων Laboral, Aksioma, ΕΜΣΤ, Alta Technologia Andina, Le Lieu Unique και της Στέγης Ιδρύματος Ωνάση. Υπήρξε βασική επιμελήτρια του φεστιβαλ transmediale από το το 2015 έως το 2019. Έχει διδακτορικό από το Τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Ο εκδοτικός οίκος DOLCE με έδρα την Αθήνα, σχεδιάζει, εκδίδει και διανέμει καλλιτεχνικά έργα σε έντυπες μορφές. Η εκδοτική πρακτική αναπτύσσεται προς δύο κατευθύνσεις: από τη μία το καλλιτεχνικό έντυπο, οι εκτυπώσεις και οι πειραματικές παραγωγές έντυπου υλικού και από την άλλη -πιο κλασσική- με αφετηρία το περιοδικό και τη σειρά πολάρ, οι πιο δοκιμασμένες εκδοτικές μέθοδοι. Μέσα από συνεργασίες με συγγραφείς, καλλιτέχνες, ιδιωτικούς και δημόσιους φορείς, οι δύο αυτές κατευθύνσεις συμπληρώνουν και εμπλουτίζουν η μια την άλλη, ενδυναμώνοντας την ιδιαίτερη ταυτότητα του DOLCE. Οι εκδόσεις διανέμουν στην Ελλάδα και το εξωτερικό και έχουν διακριθεί σε διεθνείς διαγωνισμούς.




Leave a comment