Κάθε παιδί να μπορεί να πηγαίνει σχολείο. Κάθε δάσκαλος να μπορεί να παραδίδει το μάθημα. Κάθε άνθρωπος να μπορεί να μαθαίνει, να ζει, να είναι ελεύθερος. To “W”, η ταινία μικρού μήκους του Στέλιου Κουπετώρη επιστρέφει στο Onassis Channel στο YouTube πιο επικαίρη από ποτέ.
Η σύνοψη της ταινίας αναφέρει: “Ένας δάσκαλος ετοιμάζεται να κάνει το καθημερινό του μάθημα στο σχολείο που εργάζεται, κατά την διάρκεια μίας από τις πιο δύσκολες μέρες να διδάξει”.
Θα μπορούσες να πεις πολλά για αυτή την ταινία, να γράφεις για ώρες για αυτά τα έξι λεπτά της. Όμως το μόνο που χρειάζεται να πούμε για τη συγκεκριμένη ταινία είναι πως σε μια εποχή που οι λέξεις χρησιμοποιούνται με τόσο μεγάλη ευκολία που έχουν πια χάσει το νόημά τους, αυτή την ταινία μόνο μια λέξη μπορεί να την περιγράψει με όλο της το νόημα αλλά και το ειδικό βάρος: Σ υ γ κ λ ο ν ι σ τ ι κ ή
Η ταινία “W” απέσπασε τιμητική Διάκριση Ειδικών Εφέ και το Βραβείο της Ένωσης Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης ΕΤΕΚΤ στο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας 2019. Προβλήθηκε στο ONASSIS CHANNEL στο YouTube το 2020 στο πλαίσιο των ψηφιακών προβολών «Μεγάλο Σινεμά Μικρού Μήκους».
ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ
«Ποιό είναι αυτό το θαύμα από το οποίο είμαστε φτιαγμένοι;» Ένας δάσκαλος κάνοντας ένα εισαγωγικό μάθημα ανθρωπολογίας στους μαθητές του ανατρέχει σε αναπάντητες ερωτήσεις από το μακρινό παρελθόν της ανθρωπότητας και την κινητήρια δύναμή πίσω από όλες τις πράξεις της: την ανάγκη.
Πριν από πολλές χιλιάδες χρόνια υπήρξαν κάποιες αλυσιδωτές περιβαλλοντικές αλλαγές που οδήγησαν τα αρχαία δάση σε συρρίκνωση και κατά συνέπεια ανάγκασαν τους ανθρωποειδείς προγόνους μας να εγκαταλείψουν το καταφύγιο των δέντρων και να αναζητήσουν τροφή στις άγριες ανοιχτές κοιλάδες. Αυτό άλλαξε την διατροφή τους και τους ώθησε να δημιουργήσουν ισχυρότερους κοινωνικούς δεσμούς προκειμένου να κυνηγήσουν μεγάλα θηράματα και να αντιμετωπίσουν επικίνδυνους θηρευτές. Η ευφυΐα τους και οι κοινωνίες τους ήταν τα μόνα εργαλεία που είχαν στον μακρινό τους δρόμο προς την εξέλιξη. Αυτή είναι η “ανάγκη” στην οποία αναφέρεται ο δάσκαλος μας. Η ανάγκη να συνεργαζόμαστε και να δημιουργούμε ισχυρούς, μακροχρόνιους δεσμούς. Η συλλογικότητα, η αμοιβαιότητα, η φιλία, ο έρωτας και η συντροφικότητα έγιναν πρωταρχικές ανάγκες των ανθρώπων προκειμένου να παραμείνουν ζωντανοί. Είμαστε φτιαγμένοι για να αγαπιόμαστε μετά από χιλιάδες χρόνια εξελικτικού αγώνα ενάντια στην εξαφάνιση μας και μάθαμε μέσα από αυτή την αιώνια διαδικασία να επικοινωνούμε τα πιο θεμελιώδη, ενδόμυχα και σύνθετα συναισθήματα που έχουμε για τους συνανθρώπους μας με τα πιο ανεκτίμητα εκφραστικά μέσα: τη γλώσσα και τις τέχνες. Γιατί οι τέχνες είναι ένα είδος γλώσσας και οι γλώσσες γίνονται τέχνες όταν τις χρησιμοποιούμε για να εκφράζουμε αυτά τα αισθήματα. Δεν θα είχαμε καμία ελπίδα να επιβιώσουμε σε αυτόν τον αρχαίο άγριο κόσμο αν δεν μπορούσαμε να ζήσουμε ο ένας με τον άλλο και αν δεν μπορούσαμε να πεθάνουμε ο ένας για τον άλλο. Και ο μόνος τρόπος για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε σε αυτόν τον άγριο σύγχρονο κόσμο είναι να σταθούμε όλοι οι άνθρωποι δίπλα, αυτή τη φορά απέναντι στην ίδια μας την βαρβαρότητα.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Παίζουν: Αντώνης Τσιοτσιόπουλος
Σκηνοθεσία: Στέλιος Κουπετώρης
Σενάριο: Στέλιος Κουπετώρης
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Νικόλας Ποττάκης
Μουσική: Στέλιος Κουπετώρης, Νεφέλη Σταματογιαννοπούλου
Ήχος: Γιάννης Φωτόπουλος
Σχεδιασμός Ήχου: Στέλιος Κουπετώρης
Σκηνικά: Δημήτρης Ζιάκας
Παραγωγή: White Room
Production Manager: Χρυσάνθη Καρφή Κώη
Κουστούμια: Μαργαρίτα Δοσούλα
Props Master: Δημήτρης Λιάπης
Visual Effects Supervisor: Dan Prior
Colorist: Filipe Fernandes
Βοηθός Σκηνοθέτης: Μιχάλης Αριστομενόπουλος
Make-up Artist, Hair Stylist: Ηλιάνα Μαυροειδάκου
Song Vocals and Choir: Άννα Λινάρδου, Rosarte Children’s Choir